UNIVERSITAT AUTONOMA DE BARCELONA 16 نوامبر 2023
رودخانه ها یکی از منابع اصلی آلودگی
میکروپلاستیک ها (اندازه 5 تا 0.0001 میلی متر) و نانوپلاستیک ها (کوچکتر از 0.0001 میلی متر) در اقیانوس ها هستند. مصب ها به عنوان مناطق انتقالی بین رودخانه ها و دریاها، کانون های اصلی تجمع این ذرات هستند که در رسوبات حفظ می شوند. آنها با توجه به توانایی آنها در جذب مواد شیمیایی مضر از محیط اطراف، ورود به شبکه غذایی از طریق مصرف، و تجمع زیستی به سمت سطوح تغذیه ای بالاتر، از جمله
گونه های تجاری ارزشمند، تهدیدی برای اکوسیستم های آبی هستند.اینها نتایج اصلی پروژه بین المللی "i-plastic" است که موسسه علوم و فناوری محیطی دانشگاه اتونوما بارسلونا (ICTA-UAB) در آن مشارکت دارد و حضور میکرو و نانوپلاستیک ها در مصب رودخانه ها و سواحل مجاور آنها را تحلیل کرده است.یافتههای این پروژه نشان میدهد که از گونههای دوکفهای مورد تجزیه و تحلیل، 85 درصد صدفها و 53 درصد از صدفها میکروپلاستیک بلعیده بودند. ماهیهای دریایی وابسته به
دهانه رودخانه (کفال سفید، موجارای نقرهای و موجارای برزیلی) 75 درصد تحت تأثیر قرار گرفتند، در حالی که در مناطق ساحلی تحت تأثیر جریان خروجی دهانه رودخانه، 86 درصد هیک اروپایی و 85 درصد خرچنگ نروژی حاوی میکروپلاستیک یا میکروالیاف مصنوعی در رودهشان بود. دانشمندان توضیح میدهند که آلودگی نانوپلاستیکها ممکن است حتی جدیتر از میکروپلاستیکها باشد و ممکن است خطر بیشتری برای موجودات
آبزی به همراه داشته باشد، زیرا میتوانند از غشای سلولی عبور کنند و به گونهای که در محیطهای دهانه رودخانه و محیطهای دریایی زندگی میکنند به میزان بیشتری آسیب برسانند، همانطور که در مورد مشاهده شد. از صدف هاپاتریزیا گروه سبز مازندران...
ما را در سایت گروه سبز مازندران دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 3gorohesabzmazandaran2 بازدید : 32 تاريخ : شنبه 27 آبان 1402 ساعت: 15:24